Daar zijn we weer eens. Morgen zitten we alweer twee weken op de farm en kunnen we zeggen dat we door onze quarantainetijd heen zijn en we wat meer kunnen gaan doen. Morgen staat er een paas bbq op de planning. Hangt even van het weer af of we naar een van de beekjes op het land gaan of dat we thuis blijven. Maar laten we een paar dagen terug gaan. We zitten heerlijk in de cottage en genieten van een volledige keuken tot onze beschikking hebben en hebben al weer veel lekkers gemaakt. Vandaag bijvoorbeeld een mega appeltaart voor morgen. Maar wat doen we nou de rest van de dagen het is een beetje tussen de flinke regenbuien door kleine klusjes het land is namelijk nog zo nat dat er niet naar toe te komen is laat staan er op te werken. Afgelopen dinsdag zijn we met z’n 5e het land op gegaan om stick picking te doen. Het komt er op neer dat we alle grote en dikke takken en stukken hout op een stapel gooien en die in de brand steken. Het in de brand steken gebeurt met een mengsel van benzine en diesel wat Andrew en Bo woofer genoemd hebben. Het is nodig om dit te doen voor het land bewerkt kan worden voor dit soort stukken hout door een machine gaat en het beschadigd. Jullie vragen je misschien af hoe we ons voor bewegen nou dat doen we met onze nieuwe farm beul (een oude Toyota Land cruiser) die als sinds 1984 op de boerderij is en het nog steeds doet. Er zit een lekje in de radiator maar met geregeld wat water bij gieten blijft ze het doen. De deuren klinken als die van een tank ze ruikt naar een oude diesel en om een bocht te maken moet er hard gewerkt worden want stuurbekrachtiging zit e niet op. Tijdens het picken vertelde Andrew dat er woensdag met een sproeivliegtuig gevlogen gaat worden om een groot stuk land te sproeien. We zijn ondertussen begonnen om de voor tuin te ontdoen van alle onkruid. Het is de bedoeling dat er gras komt te liggen. Met wat plantjes nu is het bijna een wildernis. En toen was het woensdag en hoorde we het vliegtuig aankomen vliegen snel in ons beest gesprongen en staan kijken. Zijn toch dingen die je niet dagelijks mee maakt. Midden op een groot veld staan en een vliegtuigje vlak boven je hoofd horen en zien langs komen en dan zien hoe ze acrobatische stunts uithalen in de lucht tijdens het sproeien. Stroomkabels of bomen ontwijken of een scherpe bocht maken om weer terug te komen. Genieten dus. Rest van de dagen klungelen we een beetje door in de tuin en zitten we heerlijk binnen in ons huisje. Donderdag hebben we weer een keer boodschappen gedaan. En vandaag zaterdag was het dan tijd om te leren tractor rijden en tussen door een stuk of 10 bomen weer keurig netjes maken. We kunnen nu beide dus rijden en als we hier nog lang genoeg zitten en daar ziet het er wel naar uit kunnen we helpen met de hervest. Dit keer een kort stukje maar zo is iedereen weer een beetje op de hoogte.
Helaas zitten we met z’n alle nog steeds in een rare wereld en zitten wij inmiddels alweer 6 maanden in Australie en 9 weken op de boerderij. Ja we balen nog iedere dag dat we niet aan het reizen zijn hoe we voor ogen hadden maar wat zijn we intens aan het genieten op de boerderij. Hebben we al eens verteld dat de boerderij Werilto heet?! De dagen hebben vooral bestaan uit stick picking en Andrew helpen waar we kunnen. Rond 10 mei zijn we begonnen met het inzaaien. Wij hebben samen ongeveer een 50 hectare ingezaaid met de kleine tractor. Dit is goed te zien op de foto van boven wat we gedaan hebben. Eerste paar rondjes met Andrew mee op de grote tractor. Tussen door helpen aanvullen en 1000 kilo zware zakken kunstmest brengen vanaf het huis naar het land. Er was inmiddels ook een aannemer bezig, met een grote groene tractor van ruim 30 jaar oud. Die hebben we ook geholpen met zaad naar de machine brengen zodat die door konden werken. Tussen door met een aantal backpackers samen nog stick picking gedaan. Waar we de ene naar de andere bruine slang tegen kwamen. En echt heel gevaarlijk zijn deze slangen niet hoor ze staan alleen maar op de 2e plek van meest gevaarlijke slangen ter wereld haha. Maar gelukkig leven we nog. Twee weken terug zijn we een weekendje naar Tamworth geweest en hebben we twee nieuwe hondenhokken gekocht voor de honden. Deze hebben we samen met Beau in elkaar gezet. Ook heeft Jord met Andrew de honden kennel helemaal gemaakt en komen de hondjes vaak bij ons langs voor een knuffel. En als we dan begin van de avond terug rijden naar huis is het alleen maar genieten van de ondergaande zon wat geweldig genieten is dat elke keer weer. Verder koken en bakken we veel voor de familie of voor de vos die geregeld ook wat restjes komt eten die we buiten neer leggen voor de katten. Die katten zijn er dan weer om de slagen bij huis weg te houden. Gisteren heeft Jord de vrachtwagen naar huis gereden van af het land en gaan we misschien het weekend de koeien binnen halen omdat ze een inenting moeten krijgen en hopen we dat volgende week het land weer droog genoeg is om aan het werk te gaan. Vandaag regen waar door alles weer een paar dagen stil ligt. Ow en de ons stukje land wat we hebben ingezaaid is al aan het ontkiemen wat er gaaf is om te zien.
Hoplijk nu het steeds vaker lekker weer bij jullie is, hopen wij dat er meer mogelijkheden zijn om lekker naar buiten te gaan en weer dingen te ondernemen. Wat betreft ondernemen zijn wij mega blij dat we dat ook weer kunnen doen. Vorige week 1 juni t/m 3 juni zijn we weer eens lekker op pad gegaan en hebben we afgesproken met Inge en Rik het stel wat we hebben ontmoet in Darwin. Ze zijn inmiddels omweg richting Melbourne nadat ze de moeilijke keuze hebben gemaakt om toch eerder terug te moeten. Dus wij hadden zoiets wel zo leuk nu we weer kunnen en mogen reizen ze nog even op te zoeken. We hebben een 400 kilometer vanaf de boerderij afgesproken. Ja zo gaat dat hier je spreek een paar honderd kilometer verder af. Dus maandag ochtend zijn we vertrokken naar de kust richting Coffs Harbour. Hier hebben we op een super Nederlandse camping gestaan. The Cloq barn. Opgericht door een Nederlander met een ware miniatuur tuin met bekende Nederlandse gebouwen in de tuin. Hier hebben we heerlijk met een biertje en wijntje bij gekletst en zijn we uiteten geweest bij een Thai. Het gevoel van reizen begon direct weer te borrelen en te kriebelen dat we zin hebben in weer onderweg te zijn. Hoe goed en fijn we het ook hebben op de boerderij merken we dat het tijd wordt om verder te gaan maar we moeten nog even geduldig zijn. Na een heerlijke nacht in ons huisje zijn we een rondje door de tuin gaan maken. En hebben we in het winkeltje de nodige dropjes en speculaasjes gekocht. En toen door naar Port Macquarie gegaan. Onderweg een koffietje gehaald en bij een uitkijk punt heerlijk zitten kijken naar de walvissen die steeds uit zee springen of de grote fonteinen van water die ze naar boven spuiten. Helaas waren ze te ver weg voor het foto toestel om echt goede foto’s te maken. Je had er bij moeten zijn om het te ervaren haha. Na nog wat rondgereden te hebben. De nodige boodschappen en nog een mooie tussen stop bij het water met een kleine klim een rots op met nog meer geweldige uitzichten met dolfijnen en meer walvissen zijn we richting de camping gegaan en hebben hier heerlijk zitten praten. De volgende ochtend hebben we besloten om een mooie wandeling te maken. Langs de kust hebben we een wandeling gemaakt richting een vuurtoren. We merkte goed dat onze lichamen weer even in de modus van flink actief moeten komen na bijna 11 weken niet heel veel te doen. Na deze heerlijke wandeling en weer eens een goed kopje koffie ergens kunnen kopen zijn wij weer richting de boerderij gereden en zijn Inge en Rik ook verder gegaan met trip. En afgesproken dat als we beide terug in NL zijn we snel moeten afspreken. Dus guys we houden jullie aan deze deal. De rest van de week op de boerderij hebben we rustig aan gedaan. Afgelopen zaterdag hebben we de Mullaley Mountain beklommen met de hele familie. We hebben uiteraard de moeilijkste weg gekozen maar hebben we mega hard gelachen. De een na de ander viel. Gleed weg of brak een flinke tak van een bos om zichzelf op te vangen. Uiteindelijk na een uurtje naar boven hadden we een geweldig 360 graden uitzicht. Kwam er nog een Kangaroo buurten en liepen er een paar meter onder ons een aantal geiten. Eenmaal weer beneden was er genoeg spier pijn en hebben er een aantal flink wat blauwe plekken bij. Gisteren zijn we mee gegaan naar een andere familie kom daar met nog een aantal gezinnen (denken dat we met zeker een mannetje of 50 waren) meet te doen aan een echte Ozzie Barbie. Super leuk om andere mensen te zien en te ervaren hoe dit gaat. Nu weer terug op de boerderij is Charlotte net vertrokken terug voor 2 weken naar Armidale waarmee op boarding school zit. Inmiddels hebben wij voor a.s. donderdag de trein geregeld om een paar dagen naar Sydney te gaan. Heerlijk hostel geboekt met eigenkamer en is de Walvis tocht met een bootje ook geboekt. We hebben er mega zin in en verheugen ons er op. Eens voelen hoe het gaat met reizen hopelijk lekker rustig in de stad. Daarna kijken we weer verder wanneer we hier kunnen en willen vertrekken of dat we vanuit de boerderij wat trips gaan maken. Helaas is de Queensland grens nog dicht en hopen we dat we snel door kunnen. Voor nu weer een kleine update hopelijk gaan het er snel weer meer worden als we weer onderweg zijn.
Begin vorige week zijn we met Andrew en Beau nog even naar vrienden toegetreden die een Cotton boerderij hebben, wat erg leuk was om te zien hoe deze hervest gaat. Paar leuke foto’s gemaakt en toen weer naar huis gegaan. Om vervolgens afgelopen donderdag om 10:14 de trein te pakken naar Sydney. Dit is een rit van iets meer dan 6 uur. We hebben besloten om niet met de auto te gaan zodat we deze niet in de stad hoefde te parkeren. We hebben gekozen voor een hostel met een eigenkamer wat direct naast het centraal station lag dus een perfecte locatie. Onze spullen snel in de kamer gezet en zijn lekker gaan rond lopen. Op richting het Opera House. Hier liepen misschien maximaal 10 mensen rond. Wat raar maar ook fijn was. Eenmaal met het Opera House in ons gezicht hadden we samen weer even een momentje van besef dat we echt aan het reizen zijn en weer verder kunnen met het zien van geweldige plekken en daar is dit iconische gebouw een van. We zijn rustig terug gelopen richting Surry Hill in deze wijk hebben we gereserveerd bij een van ons meest favoriete restaurant in Australie we kennen het al uit Melbourne en gelukkig voor ons zit er ook een Chin Chin in Sydney. Eerst nog even een biertje bij de Pub om de hoek en rond 8 uur lekker aan tafel. Gekozen voor een chef’s menu met 5 gangen met allemaal kleine gerechtjes. Begonnen met een biertje toen een heerlijke flesje wijn samen en afgelopen met een heerlijk dessert wijn bij het dessert. Met een voldaan en heelrijk gevoel terug naar ons hostel. Heerlijk geslapen en vrijdag zijn we de stad in gegaan, lekker door de botanische tuin gewandeld om weer bij het Opera House uit te komen en deze ook met daglicht te bekijken. Door naar de National Art Gallery en hier even naar binnen gegaan. Terug de stad in beetje shoppen en een lekkere lunch gescoord. Je merkt dat er weinig mensen in de stad zijn voornamelijk heel veel zakenmensen die naar werk gaan of met elkaar aan het lunchen zijn ergens. Overal waar je gaat zitten om wat te drinken of te eten moet je je inschrijven met naam en nummer in het geval dat. Na een heerlijke dag in de stad hadden we besloten om lekker nu we eindelijk weer eens goed internet hadden naar onze kamer te gaan met een stokbroodje en wat dipjes lekker weer eens te kunnen Netflixen ook omdat we zaterdag ochtend op tijd op moesten om de boot te pakken voor het walvis spotten. En wat hebben we het die ochtend getroffen met het weer een heerlijk zonnetje brak door en uit de wind was het gewoon warm. Het eerste stukje weer heerlijk zitten genieten van de stad vanaf het water zien. Onder de bekende brug en langs het Opera House heen gevaren om verder richting zee te gaan. We waren de baai nog niet uit of we zagen de eerste walvissen al. Wij zaten voor op de boot en nog geen 10 minuten later zwommen er een aantal recht onder de boot door. Helaas niet gelukt om een goede foto te maken. Ook hadden we de pech dat het water erg rustig was en weinig wind waardoor de walvissen meestal wat rustiger zijn. Dus voornamelijk veel de ruggen en staarten gezien die uit het water komen als ze weer een diepere duik gaan maken. Meestal komen ze om de 5 á 6 minuten boven water. De boten zijn verplicht om minimaal 100 meter afstand te houden tenzij de walvissen naar de boot toekomen dat kan je er niks aan doen. We zijn er nu ook wel zeker van dat we moeten gaan sparen voor een groter fototoestel en betere lenzen. Dus als er nog sponsoren zich aanmelden neem gerust contact met ons op LOL. De boot toch duurt ongeveer 2,5 uur en we hebben zeker 1,5 uur steeds wel walvissen gezien. Trouwens vertelde ze ons dat als de walvissen boven water komen je vaak heel veel lawaai moet maken daar reageren ze op en heb je kans dat ze speelser worden. Na deze super heerlijke en geweldige ochtend zijn we met de ferry richting Maley gegaan. Hier is een klein strandje en allemaal leuke winkeltjes en restaurantjes, je merkte dat het lekker weer en weekend was door dat het een stuk drukke op straat was. Hier hebben we heerlijke Fish and Chips gegeten terwijl we lekker aan het kijken waren naar alle mensen die er liepen en in het water aan het surfen waren. Na de heerlijke ochtend en middag zijn we een uurtje terug gegaan naar ons hostel even de beentjes rust gegeven en na een verfrissende douche de stad in om ergens wat te eten uit gekomen bij een heerlijke pizzeria waar we hebben genoten van heerlijk eten. Na het eten zijn we rustig terug gelopen naar ons hostel en na nog een lekker filmpje gekeken te hebben zijn we ons bedje ingedoken. Zondag hebben we lekker uitgeslapen en zijn we na een heerlijke kopkoffie die we elke ochtend in het hostel bestelde weer de stad in gegaan maar nu richting de trein en bus om naar het bekende strand van Bondi te gaan. Hier was het druk met surf schooltjes hardlopers en mensen die heerlijk genoten van de zon terwijl ze de hond aan het uitlaten waren. En onze zin om weer onderweg te zijn werd hier alleen maar groter en groter. De gezelligheid, de zon het geluid van de zee er bestaat bijna niks lekkerders. Inmiddels was het tijd voor een heerlijke lunch in een van de restaurants langs het water. Ja we hebben er na al die weken maar weer eens dubbel van genoten en doen de aankomende weken maar wat rustiger. Het blijft tenslotte een reis van meerdere maanden en geen kort vakantie tripje. Dus we kunnen dit niet week in week uit maar blijven doen. We zijn van uit Bondi een kleine 20 minuten terug gewandeld om lekker nog even in een shopping mall rond te snuffelen en daarna terug gegaan naar het centrum van Sydney. Hier hebben we ook weer heerlijk rond gewandeld om vervolgens ons top weekenden en laatste avond af te sluiten met ergens lekker een wijntje te gaan drinken om daar na bij de Mexicaan te gaan eten was Tessa haar idee. Na de eerste Taco vond Tessa het een minder goed idee want de Mexicanen houden van pittig eten. Gelukkig was het bier op zondag in de aanbieding. En hebben we een heerlijke avond gehad en weer veel gelachen. Maandag zijn we terug gegaan met de trein wat overigens een mooie route is door alle natuur en vlak langs het water. Heerlijk serie kijken en ondertussen samen bespreken wat de plannen voor de komende tijd zijn. We hebben dan ook besloten dat het tijd is om weer verder te gaan. We zijn nog een paar dagen op de boerderij wat wasjes doen inpakken en willen a.s. donderdag weg. En hopelijk gaat de grens van Queensland dan volgende maand open. Gisteren bij het tuis komen kregen we slecht nieuws Smokey een van de drie honden was hard achteruit gegaan de afgelopen dagen, van een lekker mollig hondje was ze nu in een paar dagen een mager hondje geworden wat alleen nog maar wilden drinken. In 11 weken is ze veel voor ons gaan betekenen en hadden we het er beide gisteren wel even erg moeilijk mee. Vandaag is Smokey helaas overleden😔
Liefs
J & T
Adventure is out there. 