Verschepen van Wester

Een van de eerste dingen die geregeld moeten worden voor een grote reis naar zuid of noord Amerika is de verscheping van je eigen vervoer. Althans als je je eigen huis op wielen wilt meenemen :). Maar waar moet je op letten voordat je met een bedrijf in zee gaat. 

Voor ons is het belangrijk dat het hele proces van A tot Z wordt geregeld door hun. Dus het reserveren van het plekje op de boot tot de begeleiding van het proces om de bus op te halen. 

Na wat offertes hier en daar aangevraagd te hebben kwamen wij er achter dat Seabridge als enige het hele proces regelt. De andere bedrijven regelen wel de verscheping maar wordt je niet begeleid in het proces om de bus van de haven af te halen. 

Momenteel verschilt de prijs bijna niks met Seabridge en de andere bedrijven die maar een deel regelen. Dit komt omdat de zeevracht er duur is momenteel. 

Bij Seabridge reserveer je ongeveer twee tot drie maanden van te voren de plek op de boot. Zij doen dit volgens het concept roll-on-roll-off concept. Een roll-on-roll-off schip is een scheepstype met een of meer open horizontale dekken. Hierdoor worden er allerlei rollende landing aanboort gebracht, net zoals Wester. Eigenlijk een veerboot maar zonder de eigenaren aanwezig. 

Toen wij Wester aanmelden voor verscheping bij Seabridge kregen wij als advies om hem te laten verschepen naar Montevideo i.p.v. Buenos Aires. De beredenering was dat de haven van Montevideo in het historisch stadscentrum ligt en van Buenos Aires ligt ongeveer 80 km van de stad af. Hierdoor hoeven wij niet met de taxi de bus op te halen, scheelt weer geld ;). 

Na het reserveren van het plekje op de boot krijg je een handleiding van Seabridge hoe alles stap voor stap verloopt. Hier staat bijvoorbeeld in dat er een mail naar de verscheper gestuurd moet worden met als bijlage de inpak lijst van de bus. Tevens in dit document staan wat contacten voor een autoverzekering in de Mercosur landen (Uruguay, Argentinië, Chili, Brazilië, Bolivia en Paraguay). 

De dag was aangekomen. De dag dat Wester de grote oversteek gaat maken. Wij waren natuurlijk best gestrest. Waar moeten wij zijn, is de auto wel goed ingepakt, staat alles wel echt goed vast, mag alles mee etc. Wij moesten Wester afleveren bij de haven van Antwerpen, Euro terminal kaai. Natuurlijk zijn wij er eerst langs gereden omdat google zei dat het verder was. Na 10 min zoeken kwamen wij op de locatie aan. Wij moesten ons aanmelden bij stenen gebouw bij Grimaldi. We zagen een voordeur dus daar gingen wij naar binnen, en wat bleek we stonden bij het goede gebouw maar niet bij de goede deur. Wij weer naar buiten en op naar de volgende deur. Vervolgens gingen wij naar een dame achter een balie met glazen ruit. Die zei dat we naar boven moesten voor Grimaldi. Wij met ons goede gedrag naar boven en daar stond op de deur “gesloten”. Wat nu?! Dan maar de verscheper bellen. Een erg vriendelijke dame die vervolgens zei dat ze gewoon open waar. Dus daar gingen we voor poging twee. Weer naar boven en dit keer trekken wij die deur open en vragen wij waar we moeten zijn. We krijgen gelijk een preek dat we hier niet mochten zijn in verband met Corona. Dus maar duidelijk uitgelegd dat dit op de papier staat. Een van de medewerkers is vervolgens mee naar de balie gelopen beneden. Na 5 minuten wachten waren wij aan de beurt en gaven wij braaf onze papier en wat blijkt we missen er een. Die kregen we mee maar zonder uitleg. Gelukkig was er een vriendelijke man (die zelf een auto kwam brengen) die uitlegde hoe dit ingevuld moest worden. Na dat wij het ingevuld hebben gaan wij weer in de rij staan. Bij de volgende poging bleek dat we een toegangspas nodig hebben. Die kunnen wij met ons rijbewijs uit de muur halen. Na dit gedaan te hebben gaan we weer in de rij staan. Na driehonderd pogingen hadden wij alles eindelijk en konden wij Wester aanmelden. 

Nu mochten wij Wester ophalen om vervolgens te parkeren op het terrein. We reden met Wester richting de poort van de haven. Bleek het pasje het niet te doen. Jord weer naar binnen en toen zei die vrouw dat hij het gewoon moest doen. Dit hebben we drie keer herhaalt. Wat bleek, het onderste apparaatje deed het niet dus we moesten de pas tegen het bovenste apparaatje houden. Wij dachten gelijk: had niemand dat ons kunnen vertellen? 

De volgende stap was het wegen van de bus en we moesten de achterdeuren open doen. Even ter controle. Vervolgens konden wij de bus parkeren naast andere campers. Hier moesten wij de sleutel ophangen, de inpak lijst van Seabridge opplakken en lieten wij Wester achter. 

Twee dingen hebben wij geleerd van dit proces.

1. De belgen die in deze haven werken zijn niet uiterst vriendelijk. Zij doen dit elke dag en ze wilde ons amper helpen omdat het onze eerste keer was. 
2. Maak je vooral niet druk of alles gecontroleerd wordt voordat de bus op de boot gaat, want ze doen alleen de deur open om te kijken of er niet niets los staat. 

Zo Wester staat voor nu op de boot. Wij schrijven als we Wester hebben opgehaald het vervolg proces. 

To be continued! 

Het vervolg – Wester ophalen

Zo we zitten eindelijk met ons welverdiende biertje voor Wester. Eindelijk zijn we herenigd met onze grote grijze vriend. We hebben hem ontzettend gemist. Maar nu het verhaal om het terug te krijgen.

Dat dag was aangekomen om Wester op te halen. Wij ging met veel goeie moed met het stappen plan van Seabridge aan de gang. Het zijn vier stappen. Stap 1 Certificado de Legenda (Certificate of Arrival) hier stonden we om 9 uur voor de deur. Ze zeiden al wees op tijd maar omdat alles hier toch wel langzaam gaat en iedereen vaak te laat is dachten we 9 uur is een mooie tijd als het open gaat. Nou nee er stonden al 30 mensen voor ons. Uit eindelijk konden we naar binnen. Na het invullen van wat papieren, de nodige stempel en wat betalen kregen we het document. Op naar stap 2, hier moesten we de BL ophalen (Bill of Loading). Ook moesten we omdat we de auto later dan 5 dagen ophaalde nog 60 USD betalen betalen. Toen door naar stap 3 onze Forwarder (customs Agent) Eduardo. Deze stap kan zo 3 uur duren. En dat heeft het ook geduurd. Eerst bij zijn assistent die nog geen twee woorden engels kon alle papieren in geleverd. Daar zijn van de nodige dingen kopie gemaakt en toen wachten op Eduardo. Vriendelijke man die wat meer engels kon. Hier kregen we direct het slechte nieuws te horen. In de afgelopen dat zijn er meerdere autos opgehaald en allemaal open gebroken en leeg geroofd. Hij gaf ons een nummer van een van de mensen Henk. Wij hebben Henk direct gecontact en idd zijn auto was ook leeg geroofd. Van kleding tot batterijen als een generator. En wij moesten nog een aantal uur wachten op onze bus en Eduardo wist ook niet zeker of hem vandaag nog konden ophalen. Na toch wat aandringen konden we eindelijk naar de haven. Van de buiten kant zag alles er oké uit. Tot dat we de deuren openden van onze Wester en ja hoor. Een grote en sorry voor de taal tering zooi wat die klootzakken hadden aangericht. Sta je dan aan de andere kant vd wereld na maanden voorbereiden, uitzoeken, je hondje in een ander land. Naar een bus te kijken die helemaal overhoop gehaald is. Bed stuk gemaakt, overal vette olie handen en zwarte plekken van schoenen. Lampjes stuk gemaakt, handgreep van een kastje afgetrokken en alles lag echt overal en nergens. Met dat we dit aan het schrijven zijn schieten nog de tranen in onze ogen. Omdat we het die middag al gehoord hadden dat de kans aanwezig zou zijn viel de schok op dat moment soort van mee. Inmiddels was het al 5 uur in de middag. En begon het steeds lastiger te worden of we de auto wel mee zouden krijgen vandaag omdat er iemand van de verzekering moest komen. We hebben er op gestaan dat dat nog ging gebeuren en dat we de auto er niet langer wilde laten staan. De verzekeringsman is gekomen we hebben fotos en filmpjes gemaakt en toen de laatste papieren gedaan. 

De dagen erna hebben we een lijst bijgehouden wat we misten. Het is nog al wat, we missen rond de 5000 euro aan spullen. Echt de gekste dingen zoals een rasp tot aan wandelbroeken. Maar ja het is niet anders. Nu zijn we moet de verzekering bezig om alles te laten dekken. Hopelijk krijgen we geld terug en kunnen we dat belangrijke dingen vervangen. We gaan het zien. Fingers crossed.

Een tip voor de mensen die ook hun bus willen verschepen. Bouw er geen extra sloten op je bus. Wanneer je dat doet breken ze door ramen of andere dingen. Dieven komen altijd op hun gewenste locatie. Andere campers die op de boot stonden hadden dit wel gedaan en bij hun zijn ramen ingeslagen of deuren kapot gemaakt. Bij ons is de buitenkant van Wester er nog goed van af gekomen.

Hopen voor ons gaat het de volgende keer wel goed en kunnen we voor nu genieten van zuid Amerika. Adios.