Onze persoonlijke natuurkijke wekker ging weer vroeg met uitzicht op Torghatten. Hier hebben we weer heerlijk geslapen. Het is zo rustig en stil in de nachten. Maar ook heerlijk koud. Dus dicht tegen elkaar aan kruipen. Zoals wie al zeiden hebben we vooral veel ferry’s gepakt om richting Bødo te gaan. Hier hebben we de boot geboekt naar de Lofoten eilanden. Zondag hebben we geslapen onder de brug. Ja het gaat hard achteruit met ons we liggen inmiddels onder de brug te slapen. Haha nee we waren er klaar mee voor de dag. We hebben afgelopen dagen heel wat uren staan wachten op de ferry. Dit komt mede door dat het weekend was maar ook doordat de zomer periode hier voorbij is. Maandag hebben we weer veel gereden en gewacht op de boot. Hier hebben we in het water nog allemaal mooie zeesterren en ander prachtigs gespot. De foto zien er soms uit als of we er naast zwommen. Uiteindelijk moesten we het laatste stukje nog ff doorgassen om de laatste boot te kunnen pakken. Maar het lukte ons om net oprijd aan te sluiten en als laatste auto aanboort te gaan. Die nacht hebben we op misschien tot nu toe een van de geweldigste plekken geslapen. De route er naartoe was a; geweldig. Door een kilometer lange tunnel moeten rijden over een hobbelige weg een geen enkele verlichting in de tunnel. Dus alleen de lichten van de auto. Maar wat was het het waard. We hebben van de week een jas voor Marlee gekocht. Beide hebben we een hekel aan die dingen. Als je met 20 graden je hond aankleed als of het winter is. Maar we hebben gemerkt dat het hier soms wel echt nodig kan zijn voor een kleine puppy dat ze warmer kan blijven. Die avond zijn wij naar boven gelopen dicht bij wester. Een fenomenaal uitzicht op een gletsjer. We voelde ons enorm klein tussen de groot machten van bergen om ons heen. Die ochtend ging om 7 uur in de ijskou Marlee uitlaten en ontbijtje maken. Er kwam een uiterst vriendelijke Noor naar ons toe met een briefje. Ze zouden de aankomende dagen beginnen met enkele tunnels en wegen te verbeteren dus niet alles was meer bereikbaar. Hij vertelde dat we de eerste waren die wakker waren. Wij gaven aan dat we die ochtend weer zouden vertrekken dus we zouden nergens last van hebben. Tijdens de route terug zagen we her en der flink wat campers en auto’s staan. Bij elke auto zeiden we tegen elkaar was wat doorgereden dan had je geweldig uitzicht op blauw water een gletsjer en een grote dam. Tijdens deze mooie route hebben we ook onze eerste otter en eland gezien. Beide helaas te snel weg voor we der camera konden pakken maar we gaan er van uit nog meer te zien naarmate we hoger komen in Noorwegen. Omdat de planning was en we wel weer toe waren aan een douche en een wasje draaien hebben we gezocht naar een camping. Helaas wat in de buurt was zou nog maar een nachtje open zijn. Ook hier zie je weer vakantie periode is om. Dus toen maar romantisch bij een tankstation gestaan. Heerlijke douchen en schone kleding. Planning donderdag de boot. Maar gisteren dinsdag bedachten we ons en zeiden zullen we niet bellen en kijken of we vandaag woensdag 1 september 2021 al de boot kunnen pakken. En dat kon gelukkig dus om boeken maar. Het weer is guur, koud en best wat regen dus gisteren was het tijd voor een heerlijke zuurkool. Maar daarvoor zijn we nog even Bødo in gelopen. Na het eten heerlijk gedoucht ons schone bedje ingekropen en film gekeken. Vanochtend begonnen met een verse stapel bananenpannenkoeken. Toen weer even richting het centrum. Boodschappen doen voor de aankomende dagen. En toen richting de boot. Daar hebben we in de rij dik een uur gewacht tot we aan boord mochten. Aanboord zitten we maar niet boven op het dek maar in de bus. Nu vraag je je natuurlijk af. Op een boottocht van 3,5 uur mag je dan in je auto blijven?. Nou nee dat mag niet. Maar de hond mag ook niet boven zijn. Ja je kan de hond in de auto laten of in een kooi in een ruimte stoppen. Kunnen we daar bij blijven, nee. Kunnen we daar lekker zitten, nee. Dus na wat bekvechten met een heel slecht engels sprekende Noor. Toch maar even duidelijk gezegd dat de hond die 4 maanden oud is mee naar boven gaat of wij mee naar de auto gaan. Nou het laatste is het geworden. In het trappenhuis zaten alweer mensen met hun hond te wachten op de trap. Nu zitten we met een muziekje aan in Wester. Naast ons staat een vrachtwagen met koeien en schapen. Het geluid wat de beesten maken gaat door merg en been. Alles schommelt en hobbelt hier beneden enorm. Je zou spontaan vegetarisch worden als je het hoort. Maar waarschijnlijk als we vanavond aan onze zuurkool met spekjes en rookworstjes zitten zijn we het weer vergeten. Misschien slecht van ons maar ja met z’n alle avocado’s eten en daar bossen voor laten kappen waar er zoveel dieren van dood gaan is ook niet alles. We gaan voor de middenweg en proberen ons steentje bij te dragen waar kan. We kijken uit naar de Lofoten en hopen dat het weer een beetje beter gaat worden. En anders de bergschoenen en winterjassen aan. We laten ons niet uit het veld slaan door een beetje regen.
De Lofoten, een eilandengroep in Noorwegen. Veel mooie verhalen en foto’s al van gezien. Op de voorkant van de Lonely Planet staat een foto die er gemaakt is. Dus dat was een van de spots die we wilden zoeken en een foto maken. Lekker cliché hahah. De plek hebben we gevonden maar helaas slecht weer. De hele week gaat het slecht weer worden. Koud en nat. De kou vinden we niet erg kunnen we ons op kleden zelf de kleine pup heeft een jas. Maar de regen is niks aan. Je krijgt niks meer droog. Buiten hangen in de zon gaat niet. Ook kunnen we helaas niet elke dag een goede hike maken. Marlee is te klein om lang te wandelen dus moeten we het afwisselen. We hebben uiteindelijk veel rond gereden en genoten van de uitzichten, wilde dieren waaronder een Fret, hebben prachtige huisjes gezien en tijdens het wandelen een boel blauwe bessen en grand berries gezien. Nog niet geplukt maar misschien binnenkort en dan iets lekkers mee maken. We vonden het jammer dat het weer niet mee zat. Maar hebben genoten. We hebben nog het idee gehad om de boot te pakken naar Senja andere eilanden groep maar toch besloten om het te rijden. Scheelde weer een boel geld voor de boot en de prachtige routes zijn geweldig. Helaas nog geen rendieren of elanden kunnen fotograferen.
Na het belabberde weer op de Lofoten was het tijd om door te rijden. Het zou de aankomende dagen niet beter gaan worden met het weer en daar blijven leek ons niet veel aan. Dus hup de auto in en richting Senja rijden. Een route van ongeveer 350 kilometer. En dit zijn veel wegen langs de Fjorden dus geen 130 ook de Duitse autobaan. We hadden nog de keuze om de boot te pakken, een stuk maar omrijden zou niet heel veel langer zijn dus besloten we daarvoor te gaan. Alleen maar weer genieten onderweg maar Rendieren nog steeds niet gespot. Waar we zo onwijs veel van genieten is hoe noordelijker we komen hoe mooier de natuur lijkt te verkleuren. Het oranje en rood wat begint door te komen is prachtig. Op ons lunch plekje voor die middag hebben we nog een paar mooie drone foto’s gemaakt. Heeft Jord nog in een goud toilet gebouw gezeten. Hier aan het eind van de dag kwamen we er achter dat Marlee haar navelbreukje, die heeft ze en is niet een heel erg probleem. Op eens een dikke bult was geworden. Dus wij schrokken toch wel even. Wat nu? Weekend dus we kunnen niet heel veel. Prima slaapplek weer gevonden met uitzicht op de besneeuwde berg toppen. Afgesproken dat we zondag verder zouden kijken en bedenken wat we met Marlee zouden doen. Zondag ochtend in de auto richting Tromsø toch nog contact met wat mensen gehad en uiteindelijk een dierenarts te pakken gekregen in Noorwegen. Deze adviseerde om toch even langs te komen. We moesten eerst nog een klein half uurtje rijden. Bij de dierenarts aangekomen werden we vriendelijk ontvangen. Werd er even gekeken en gezegd we gaan een echo maken. Dus we lopen mee om de echo te maken. De dierenarts die amper engels kan probeert met handen en voeten, wat engels, duits en een tekening uit te leggen dat het een vet bult is. De darmen groeien niet aan de buikwand en we hoeven niet direct te opereren. We lopen terug naar voor kijken nog naar een regenjas voor Marlee en besluiten die niet mee te nemen qua prijs. Dan vraagt de dierenarts of we willen afreken. Tuurlijk geen probleem. Tot dat ze zegt wat we moeten afrekenen 6000 NOK, omgerekend ongeveer €600 EURO. SAY WHAT?? We staan beide met opnemend te kijken en vragen of ze het wel juist zegt we zijn tenslotte nog geen 10 minuten binnen geweest. Moet het geen 600 NOK zijn? Nee met de zondag toeslag moet het toch echt 6000 NOK zijn. Jord zegt gelijk dat we dit niet gaan betalen en dat het belachelijk is dat er op voorhand niet even verteld wordt dat deze prijzen gevraagd worden. Tessa had trouwens al de site proberen te ontcijferen maar deze was alleen in het Noors. Uiteindelijk geven we aan dat we maximaal €150,- willen betalen en niet meer. Na wat heen en weer gezeur en allemaal mooie praatjes van de dierenarts waarom het zo duur is. Blijven wij erbij dat het nergens opslaat en dat ze mogen kiezen voor €150,- of niks en we gaan. Nou uiteindelijk zegt de dierenarts maak er 2000 NOK van en dan is het goed. Of we even onze naam willen opgeven. Daarop reageert Jord dat dat nergens voorlopig is onze naam te hebben en dat we er nooit meer terug zullen komen. Ja, nee moet echt. Dus onze reactie nu betalen zonder naam. Of hartelijk bedankt en wij gaan door met onze reis. Nou na wat telefoontjes konden we betalen zonder naam op te geven 2000 NOK. We zijn er de hele dag beduusd van geweest wat er nou precies gebeurd is. En als een behandeling daadwerkelijk €600 was geweest hadden en nooit uiteindelijk maar €200 kunnen betalen. Tourist afzetten? Voor ons voelden het wel zo. Wat denken jullie?
Ja we hebben het gehaald de Nordkapp. De plak waar we heen wilden rijden in Noorwegen. Na een geweldig mooie route over de toendra met om de zoveel meter wel wat rendieren kwamen we aan bij de Nordkapp. Alles pot dicht, zelfs het laatste stuk rijden konden we niet verder kijken dan 50 meter voor de auto. Maar we hebben het gehaald. Het voelt een beetje dubbel het is geen hele bijzondere plek. Mooi uitzicht als het tenminste niet dicht is. Het is eigenlijk niet eens de meest Noordelijke plek van het Europese continent. Daarvoor moet je eerst nog 18 kilometer wandelen. Die slaan we dit keer maar over. Maar we zijn happy en gelukkig dat we het gehaald hebben. Het staat vol met campers en we besluiten hier lekker een nachtje te blijven staan. Waar we al wel snel achterkomen is dat het erg koud is. En we dus maar de winterjassen te voorschijn halen en de kachel in de bus aan doen. We schenken ons zelf een glas rode wijn in, snijden het broodje wat we voor lunch hadden nog niet op was in stukjes voor bij de borrel en beginnen aan een heerlijke pan met zuurkool. Echt eten om met dit weer te maken. Na het eten kruipen we snel ons bedje in en kijken heerlijk een film. We hebben nog even gehoopt op noorderlicht maar helaas. Dan maar hopen dat we het aankomende dagen misschien gaan zien. Als onze films af zijn wordt het tijd om ons als eskimo’s te kleden, Marlee haar jas aan te doen en nog een rondje buiten te maken. Met de winterjassen aan is het redelijk te doen. En dan bedenken dat er mensen op de fiets naar boven gekomen zijn en in een tentje liggen te slapen. Vanochtend 7 september 2021 maken we snel een ontbijtje. Lopen met onze koffie richten het uitkijkpunt en vertrekken dan voor de prachtige route terug om Noorwegen achterons te laten en de grens met Finland over te steken. Voor we de grens oversteken nog even snel tanken en ons cash geld wat we gepind hadden maar nog niet gebruikt op te maken. Jord naar binnen om te betalen. Het idee om 400 NOK te betalen en de rest te pinnen. Sorry meneer u kunt alleen een gedeelte cash betalen en de rest pinnen als u een Noorse betaalpas heeft! Pfff daar gaan we weer. Sorry ik betaal 400 NOK en de rest pin ik. Gaat echt niet. Kunt u niet alles pinnen. Nee want we willen van dat geld denkt Jord. Nou dan moet u het maar aan de manager vragen. Met veel gezucht en gekreun kunnen we toch betalen en verder rijden. Via een prachtige weg met overal om ons heen rode, oranje, gele en groene kleuren rijden we door. En we zijn er na 5,5 uur rijden vandaag in Finland!!. Net hebben we nog even ons konijn uitgelaten, die werkelijk waar alle kanten op schiet van energie, in de prachtige natuur van Finland. We kwamen nog een trekkershut tegen. Die je gratis mag gebruiken tijdens je wandeling voor bijvoorbeeld een kampvuur te maken of te koken. Zelfs hout ligt er al voor je klaar om te gebruiken. Na een korte wandeling zijn we terug bij Wester en gaan we genieten van de natuur om ons heen en elkaar. Voor nu, Schrijven we op ons lijstje een nieuw land bij en strepen Noorwegen door. Een prachtig land.
Liefs,
T, J & M
Heel fijn dat jullie dit al hebben uitgezocht. Maar het is natuurlijk goed om altijd even de laatste eventuele wijzigingen…
Hoi Jord en Tessa, Wat fantastisch dat jullie zo reislustig zijn. Veel mensen hebben ook zo’n droom maar niet iedereen…
Adventure is out there. 
Boeven zijn het en niet anders. Het is te gek voor woorden dat zoiets op de boot gebeurd. Slechte zaak!!…