Nou daar gaan we weer, een boel te vertellen van geweldig mooie dingen en de minder leuke dingen van het reizen. Laten we beginnen dat we na de nacht te hebben geslapen vlak bij Portland we doorgereden zijn naar Cape Bridgewater en hier een mooie wandeltocht gemaakt om de zeehonden te bekijken. Wel van af een flinke hoogte en afstand maar met de drone toch best dichtbij gekomen en een paar mooie foto’s gemaakt. Tessa schrok boven op de berg nog van een Kangaroo die weg sprong, blijven natuurlijk ook uiterst giftige en gevaarlijke beesten. Via de weg naar boven ook weer naar beneden gelopen en we waren op tijd want de groepen kinderen en ouders kwamen nu de berg op gelopen. Een intens lekkere duik in de zee genomen, broodje gegeten en door naar het volgende punt Mount Gambier. Hier zijn we eerst gestopt bij de Mount Gambier sinkhole tuin (Umpherston Sinkhole) Wij dachten dit ligt midden in een natuurgebied maar niet dus hahah wat kunnen de plaatjes op internet soms vertekenend zijn. Toch even uitgestapt en wat foto’s gemaakt. Door naar The Blue Lake wat een paar minuten uitklaar ligt en blauw is dit meer zeker. Wow!! van december tot maart kleurt dit meer cobalt blauw dus we waren mooi op tijd om het te zien. Zoals wel vaker op foto’s soms zo lastig te laten zien aan jullie. Hup auto in en door naar onze slaapplaats voor de avond. We hadden gekozen om in Pinks Beach te slapen. Hier waren net naast het strand 6 plekjes om te overnachten. Eigenlijk gewoon een parkeer plaats met een toilet gebouw er naast. Vervolgens zien we allemaal auto’s het strand op en afrijden. We kijken elkaar aan en zeggen we hebben niet voor niets een 4wd gekocht toch?. We zetten hem van 2wd naar 4wd en rijden het strand op. Niet zeker of we op het strand mogen parkeren/overnachten, toch maar even vragen. Het eerste meisje wat we aanspreken weet het niet zeker. 10 meter verder staan twee grote pick-ups en daar weer achter een vouwwagen. De mannen zien ons staan en komen al richting de auto lopen. Ja we mogen hier kamperen geen enkel probleem. We moeten wel rekening houden met eb en vloed. De auto een paar keer steken en kijken hoe we willen staan, durven niet het hele zachte zand in te rijden voor de eerste keer. Zien de mannen ons toch zoekende zijn en komen nog keer naar ons toe. Als je nou hier gaat staan staan jullie helemaal goed. Dat doen we. Zetten de tent op pakken een biertje en gaan genieten van het uitzicht. We nemen een frisse duik en warmen weer op in de zon. En dan zien we het, allemaal olie in de linker wielkast. SH*$#%T wat is dit nu weer. De jonge die naast ons staat komt nog ff bij ons langs of alles lukt. Ja zeker alles is gelukt alleen zien net dit en wijzen op de olie. Hij zegt zoals het eruitziet lijkt het me heel erg dat jullie schokbreker stuk is. We proberen het probleem even het probleem te laten en te genieten van de locatie waar we staan we maken lekker eten schenken een wijntje in nemen nog een duik en dan is het tijd om de stoeltjes goed neer te zetten en te genieten van de ondergaande zon. Veel mooier dat dit gaat het niet worden en verliefder kunnen we niet zijn op elkaar.Als je het hebt over een romantische plek om te slapen is het wel op een strand. Trouwens het strand waar we die ochtend gezwommen hebben en de wandeltocht gemaakt hebben was echt een wit strand met blauw water. We duiken na een heerlijke avond ons bedje in en worden de volgende ochtend wakker van het water. De auto’s die weer komen en gaan met bootjes en de enkele tractor die een boot het water in komt duwen. Zoals altijd pakken de auto in en rijden richting Victor Harbor. Onderweg komen we allemaal leuke vakantie dorpjes tegen wat echt een vakantie gevoel geeft. Als is dat wel het laatste stukje van de route net voor Victor Harbour want 195 kilometer daarvoor is het alleen maar recht toe recht aan met een enkele auto waar de bestuurder van zwaait als je langs elkaar rijdt we zeggen al dit begint meer te lijken op de Australische wegen waar je echt een tijd niemand tegen komt. Eenmaal in Victor Harbour auto geparkeerd en gelijks naar het info punt, wat is er te doen en weten jullie misschien een monteur voor de auto. Helaas is het zondag dus er is sowieso niks open. We lopen door de stad heen kijken lekker rond en komen een snoep winkeltje tegen waar we een soort van Nederlandse dropjes kunnen kopen. Dat missen we soms wel als we onderweg zijn even een lekker dropje. Ondertussen overleggen we wat we doen. Hier een camping zoeken? De gratis campings zijn er eigenlijk niet of doorrijden een uurtje naar Adelaide. We kiezen voor het laatste, vinden hier een heerlijke camping doen boodschappen en zetten de tent op en duiken het zwembad in. We gaan nog even kijken bij de Koala die hier slaperig uit zijn ogen zit te kijken en in een boom hangt. We maken een lekkere salade. We gaan afwassen maar er is nog iemand bezig. We vragen of we er bij kunnen en ze zegt praten jullie nu Nederlands? Het is een vrouw met haar dochter. Waar we die avond nog lekker een wijntje en een biertje mee drinken. Duiken uiteindelijk ons bedje in en worden om iets voor 7:00 wakker van de harde wind. Dat komt goed uit want we hadden de wekker gezet om 7:00 uur. Ja het is voor ons ook geen vakantie en elke dag maar uitslapen. Ow wacht eigenlijk toch wel een beetje maar we hadden nog steeds een auto die gemaakt moest worden. Hup spullen opruimen en naar een garage toe. Oud en nieuw zit er ook nog tussen dus we zijn bang dat we hier anders nog een week moeten zitten. Bij de eerste plek hadden ze geen tijd maar we worden wel naar een andere locatie gestuurd. Eerst even bellen en ze hebben de onderdelen op voorraad en tijd. We rijden er heen en overleggen hoe en wat het kan zijn. Idd de schokbreker is stuk, en alles moet vervangen worden zowel rechts als links die kapot is. Wat gaat het geintje kosten vragen we? $1163,- slik dat is een boel geld. Maar helaas kunnen we niet echt iets anders. De aardige behulpzame man denkt mee en geeft aan dat als hij nog dingen goedkoper kan doen of iets met de prijs probeert hij het. We spreken af dat we tussen 15:00 en 16:00 terug zijn en dat hij ons een berichtje zal sturen als de auto klaar is. We pakken de bus en gaan Adelaide in. Hier bezoeken we weer een aantal mooie maar voor ook intens welkome gratis musea. Besluiten om ons zelf te trakteren op een lekkere lunch en een biertje die hadden we inmiddels ook wel even nodig. Om iets over drie krijgen we een berichtje dat de auto klaar is. Wij weer snel terug naar de bus. Waar je alleen maar met cash kan betalen voor een kaartje. Die op de heen weg $5,60 kost en op de terug weg opeens maar $3,60. Maar het zal wel lekker 2019. De behulpzame man voelt zich bijna schuldig dat het zoveel moet kosten en kijkt of hij nog wat met de prijs kan doen. Ze moesten helaas nog wat meer onderdelen gebruiken dan gedacht. Wat ook weer bijna 200 dollar was. Maar goed uiteindelijk komen we op een eindprijs van $1037,- we rekenen maar snel af en gaan. Besloten om vanavond op de zelfde camping te staan als gisteren. Dus boodschappen doen en terug naar de camping. Tentje uit en biertje openen. Kaartjes voor NYE op Ticketswap zetten we gaan tenslotte niet meet naar Sydney dus zal mooi zijn als we de kaartjes kunnen verkopen.
Happy new year allemaal! Sorry we zijn wat later met de update dan we hadden willen zijn maar er is weer een hoop te vertellen en gebeurd. Nadat we de auto hebben laten maken in Adelaide zijn we naar een andere camping gereden daar zouden we met oud en nieuw staan. Snel tent op gezet en een heerlijke tosti gemaakt een douche genomen en richting stad gegaan. Prima verbinding. Kwartiertje lopen en daarna 15 minuutjes met de bus. Het plan was naar Elder Park te gaan. Wij zagen het al voor ons, leuk park, lekker eten en drinken en wachten tot 00:00 uur. We komen aan bij Elder Park en daar staat tussen alle eet kraampjes een kraampje met verse stroopwafels. Natuurlijk gerund door een stel Nederlanders. Beide een stroopwafel eten en even lekker staan praten. Elder Park in, al is het wat anders dan we gedacht hadden. Een groot podium met daarom heen allemaal mensen op het gras. Een paar eetkraampjes maar waar is de drank? Nou een drankje mag je dus alleen doen in een omheind stukje gras. Verboden om te drinken op het gras, verboden om zelf wat mee te nemen. We zijn gaan zitten en hebben een biertje genomen. Tessa ziet vervolgens een Frans stel lopen wat we hebben ontmoet in Melbourne waar we onze auto gekocht hebben. We hebben zo nu en dan al even contact via Instagram met ze. We vragen of ze al plannen hebben of anders zin hebben om bij ons te komen staan. Het laatste gebeurd en we staan de hele avond lekker met elkaar te praten en wat te drinken. We hadden ook afgesproken met de twee Nederlandse dames van de camping van de twee dagen ervoor. Inmiddels is het 21:00 en begint het kindervuurwerk. Super leuk om te zien en slim gedaan zo zijn de kids op tijd weer naar huis. Met dat het vuurwerk af is begint aan de andere kant van het water in de bosjes een brandje en dit verspreid zich in een rap tempo. Goed voorbeeld waarom veel mensen van het vuurwerk afwillen. Gelukkig is er snel een bootje bij om het te blussen en staat de brandweer ook binnen no time op locatie. Inmiddels sluiten de Nederlanders ook aan en staan we met z’n alle lekker te kletsen en te wachten tot 00:00. Dan is het 00:00 proosten we, wensen iedereen een happy new year en gaan langzaam maar voor we nog even een dansje hebben gedaan bij het podium met de slechte DJ ooit richting de camping. Met de bus terug en het laatste stukje lopen. Bij de bus komen we nog twee vrouwen uit Zwitserland tegen en praten lopen we door naar de camping. Duiken onze tent in en slapen lekker tot de volgende ochtend helaas moeten we voor 10:00 van de camping weg zijn maar daar hebben we geen moeite mee. We stappen in de auto en vertrekken richting Port Augusta. Dit zijn vooral veel lange stukken rijden met weinig leuks en niemand op de weg. In Flinders Range National Park besluiten we te tanken en uiteindelijk ook maar een avond te overnachten op de camping die er bij zit. Het was weer erg warm dus het zwembad bij de camping was erg welkom. Hier besluiten we nog iets te gaan doen de volgende ochtend maar komen we zo op terug. Tent op zetten en het verdiende biertje drinken. Maar voor de tent helemaal staat (dit duurt echt maar een paar minuutjes) zit er een Kangaroo naast de auto die komt knuffelen. Dat doen we, maken wat leuke foto’s en gaan richting zwemband, overal liggen er Kangaroos en naast het zwembad liggen en nog veel meer op het gras. Verder hebben we een rustige avond en gaan vroeg slapen. Want de volgende ochtend moesten we om 9:00 op het vliegveld naast de camping zijn. We hebben namelijk een rond vlucht gemaakt boven Flinders Ranger National Park en wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben (voor ons met alle pech was dit gelukkig een aanbieding voor 99 dollar p.p) Hierdoor hebben wij een geweldig uitzicht over het park gekregen met waanzinnige mooie vergezichten. Hebben weer veel foto’s genomen en de hele vlucht gefilmd. Jord was de gelukkige om voorin te zitten naast de piloot. Helaas kunnen we de film niet oploaden op Polarsteps maar als we over 10,5 maanden thuis zijn kunnen we hem wel laten zien haha. Een geweldiger ervaring rijker stappen we in om terug te rijden en onze weg richting Perth voor te zetten. Onderweg zien we een dode Kangaroo liggen met allemaal vogels die lekker aan het eten zijn. Een vogels springt er tussen uit namelijk een Ripstaartarend. We proberen een foto te maken maar zij vliegt weg, we denken een zij want dat zijn meestal de grootste vogels met een spanwijdte van een kleine 2 meter is het een flinke dame. Wat een immens groot maar ook vooral prachtig beest. We kunnen er weer en van het lijstje afstrepen. We zijn gestopt in de buurt van Port Lincoln, hier hebben we in een geweldig stukje zee een frisse duik genomen, helaas niet de beste plek om te blijven overnachten zeker ook met de harde wind. Toch een stukje doorgereden en een andere plek gevonden aan de zee, wat een uitzicht en wat een geweldige plek weer om te kunnen slapen. Met twee grote schilders trappen naar beneden geklommen en ook hier nog even een duik genomen voor we aan het borrel zijn gegaan. Iets verder was een stel uit Polen komen staan, die zie en hoor je hier al helemaal niet veel. Heerlijke nacht gehad en de volgende ochtend met een cracker en een bakje yoghurt genieten van het uitzicht. Nu komen de leuke stukken weg aanbod, uren rijden in niemandsland met zo nu en dan een auto. Onderweg nog 30 kilometer gravel gereden om bij zeehonden te kijken. Super om te zien. Hier stonden twee super gave trucks van mensen die ook aan het reizen zijn met beide een Duits kenteken, je ziet ze ook overal die Duitsers. Onderweg kwamen we ook nog een Oostenrijkse motorrijder tegen. We doen onderweg nog boodschappen en als we Ceduna uitrijden zien we twee spandoeken hangen “Boarder WA closed” we dachten er niet echt bij na en zijn toch verder gaan rijden, 200 kilometer verder komen we er dan toch achter dat de grens tussen SA en WA echt dicht is en we er niet doorgaan komen de aankomende 5 dagen. Hebben wij weer! Kiezen we er voor om weg te gaan bij Sydney en blij dat we zijn dat we dat gedaan hebben. Als we horen en mee krijgen hoe het daar nu is. Zitten we hier vast. I.v.m. de harde wind kunnen we niet echt een goede kampeer plek vinden veel licht aan de zee en daar willen we nu liever niet staan. We stopen op een restarea om even snel te koken, een lekker pastaatje. Rijden het laatste stukje door. Tanken bij de laatste pomp omdat het daarna alleen maar heel duur zal worden en er 300 kilometer tussen zal liggen waar we weer kunnen tanken. Inmiddels begint het te schemeren en besluiten we toch op een grote restarea te stoppen. Net voor we willen stoppen zien we een grote Wombad langs de weg lopen. Geen auto achterons geen auto die ons te gemoed komt dus stoppen en foto maken. Ook die hebben we nu goed op de foto en kunnen we afvinken van het lijstje. Hier staat een grote caravan met nog grotere 4wd. We rijden naar ze toe en vragen of ze meer weten over de grens. Het zijn John en Sybil twee uiterst vriendelijke mensen van 77 en 70 jaar oud die inmiddels al 20 jaar voor 8 maanden per jaar aan het reizen zijn. We besluiten hier te overnachten en staan heerlijk de hele avond rond om een kampvuurtje te praten met ze. Ze wonen in de buurt van Perth en spreken af dat we zeker langs gaan komen als we in de buurt zijn, John geeft hun email en telefoon nummer. Trouwens vuurtje was klein, in een afgesloten bak en John had de tuinslang binnenhandbereik liggen voor het geval dat. Dus geen zorgen om grote bosbranden. Daarnaast was het ook nog eens aan het miezeren. Wat het nu ook nog steeds doet, dus we zitten in de auto en zien aan of we vandaag de tent nog gaan opzetten of dat we een nachtje in de auto gaan doorbrengen.
Nadat we terug zijn gereden naar Ceduna hebben we daar de afgelopen dagen gekampeerd. Gek geworden van de mieren maar niet echt een kant op kunnen. Steeds het nieuws blijven volgen om te kijken of er al meer duidelijkheid zal zijn of de grens weer open zal gaan en we door konden rijden. Een keer nog valse hoop gehad dat de grens open ging maar dit was alleen een verplaatsing van gestrande mensen die al vast zaten en niet verder konden komen. Uiteindelijk kwam dinsdag avond het nieuws dat de weg tussen Kalgoorie en Esperance weer open was gegaan. Deze weg mag je alleen rijden wanneer je in bezit bent van een vergunning en dat de Eyre Hwy binnen 48 uur open zal gaan. Twijfelend wat we zouden doen want waar we zaten (Ceduna) en de grens zit 450 kilometer tussen en tussen de twee plaatsen is verder niks meer te doen. Toch besloten om woensdag vroeg op te staan en de nodige boodschappen te doen, er was verteld dat bij de grens alle voorraden al op begonnen te raken. Alle boodschappen binnen. Naar het informatie punt vragen of ze al meer nieuws hadden en ook bij de politie langs of die meer kon vertellen. Daar werd ons verteld dat het niet zeker is maar er een grote kans bestaat dat de weg donderdag zal open gaan. We hebben dan ook besloten om naar de grens te rijden. Met de gedachten dat alles bij de grens op zal zijn nog maar 20 liter extra brandstof gehaald en bij elke pomp die we tegen kwamen maar de auto weer volgetankt. In Ceduna was de goedkoopste $1.38 per liter aan de grens hebben we $2.05 betaald per liter. Ook slim dat we tussen door getankt hebben met prijzen variabel tussen de twee eerder genoemde prijzen. Aan de grens was het al lekker vol met auto’s en road trains maar minder dan we verwacht hadden. Het tankstation heeft voldoende eten en drinken op voorraad maar gelukkig hebben we zelf al veel mee. Gisteren alleen een fles frisdrank gekocht 1,5 liter voor $6.50 dollar en twee ijsjes voor $9.00. Rond een uurtje of 2 zal er een meeting zijn. Daar stonden we en kregen het slechte nieuws dat er in de buurt van Balladonia nieuwe branden begonnen waren en de weg vandaag (donderdag) niet open zal gaan. SH*T, K*T, KL%$#TE en de rest wat we wel even wilde schreeuwen. Vandaag zijn we al een week aan het wachten. Je zal denken er zijn toch wel meer wegen die richting Perth gaan. Nou nee die zijn er hier dus niet. Er wordt ook duidelijk gevraagd om niet de offroad wegen op te zoeken omdat deze uiterst gevaarlijk zijn en er mensen gered moeten worden omdat ze vast staan, boetes die hiervoor opgelegd worden lopen tegen de $10.000 aan. Dat risico willen we niet lopen en we willen geen 1.600 kilometer over onverharde wegen gaan rijden. Ow en dan is er nog de andere route die genomen kan worden, via Alice Springs door het Noordelijke Territorium richting Darwin naar beneden via Broome richting Perth alleen is dit een omweg van 7000 kilometer dus ook niet echt een optie. We hebben eten en drinken mee voor ongeveer 4/5 dagen en hebben besloten om hier te wachten en te kijken of er de komende dagen wat gaat veranderen, gelukkig heeft het weer geholpen gisteren en zijn de branden niet erger geworden. We kijken lekker een filmpje sturen jullie een berichtje, helaas niet met heel veel mooie foto’s en verhalen. Meest spannende is misschien wel de wilde Kamellen die we gisteren gezien hebben en de dode kameel langs de weg, wat zal dat een schade gegeven hebben aan de auto of vrachtwagen. Helaas geen foto’s van genomen. Wel van nog een beestje wat aan het vervellen was. Lieverds heel veel meer hebben we op het moment niet te vertellen duim voor ons dat we snel door kunnen en we niet Jord zijn verjaardag zondag hier hoeven te vieren. Lichtpuntje is wel dat we Airbnb eindelijk zover hebben gekregen dat we de andere 50% van onze boeking ook terug krijgen. Toch weer €200 extra. Met de grapjes die we allemaal hebben gehad en het wachten een fijn extraatje.
Nadat we woensdag het slechte nieuws hadden gekregen hebben we ons maar wat proberen te vermaken. Donderdag hebben we de hele dag voor de auto zitten wachten, hangen, lezen, spelletje spelen, tosti bakken maar zijn de dag begonnen met een lekkere douche zodat we ons weer schoon voelden. Tussen door wat regen maar gelukkig hadden we de luifel uitstaan. Met op de ene hoek de scheerlijn vast aan de Jerrycan met 20 liter benzine en de andere kant 15 liter water. Dus we zaten redelijk droog en hoefde niet in de auto te gaan zitten. In de middag een meeting van alle instanties en kwam het slechte nieuws dat ook vrijdag de grens niet open zal gaan en dat vrijdag rond een uurtje of 15:00 de volgende meeting zal plaats vinden. Mensen wordt geadviseerd om terug te gaan, vooral als je geen eten en drinken meer had of het geld niet. Gelukkig hadden we nog genoeg en als het moest konden we wat kopen. We kregen van een agent nog het advies als we konden dat we dan beter konden blijven wachten. Wij terug bij de auto begon het wel steeds harder te waaien en te regenen. Snel wat eten gemaakt. Niet heel veel soeps want je mag tussen SA en WA geen verse producten meenemen en omdat we inkopen gedaan hadden om 4/5 dagen te overleven was het weer een tosti en een kopje soep. Uiteindelijk zoveel regen dat we toch de luifel naar binnen hebben gedaan en in de auto een film zijn gaan kijken. Naar bed en proberen te slapen. Wat ons beide niet lukt door de harde wind. Gaat de tent het wel houden. Het regent nu toch wel heel veel, blijft het wel droog in de tent en zo lig je samen wakker. Moe van het de slechte nacht en het wachten van de afgelopen dagen uiteindelijk toch inslaap gevallen. Rond een uurtje of half 8 werden we wakker van een sirene nog niet helemaal wakker en door wat het was toch even buiten kijken. De politie reed rond en iedereen liep weer richting het tank station waar steeds de meetings waren. Snel op de apps kijken die we volgen en daar stond het al de weg was OPEN!!!!. Jord is naar de meeting gegaan en Tessa is al een gek gaan opruimen. Ondanks dat we de afgelopen dagen best wel op de proef gesteld zijn en we soms wel onze momentjes hebben samen, worden we meer en meer een team. Tegen het einde van de meeting heeft Jord snel twee cappuccino’s gehaald. Wat nog wel leuk is over een cappuccino hier bestellen is dat ze er altijd cacaopoeder op doen. Omdat Tessa dat niet mag hebben i.v.m. allergieën vragen we altijd zonder cacao. Dus jullie willen een latte zeggen ze dan. Nee we bestellen een cappuccino en geen latte. Maar dat is toch hetzelfde. Pfff…..laat maar geef maar iets wat jullie willen Guys we willen koffie en er zijn ergere dingen in de wereld zullen we maar zeggen dan hier druk om maken. Samen de laatste spullen ingepakt en snel aangesloten in de rij om door de controle te gaan. Wat een fijn gevoel na een week wachten eindelijk de 5e provincie in. De eerste 350/400 kilometer niks aan de hand alleen maar vergezichten en niemandsland. Dan komen we in de buurt van Balladonia en beginnen we het vuur te ruiken. Niet een klein beetje als je ergens in de winter een woonwijk inrijdt en je ruikt dat mensen de open haard weer aan hebben. Nee, tientallen minuten achter elkaar ruik je het. Kijk je snel naar voren dan lijkt er niet veel aan de hand met de natuur. Kijk je wat beter naar links of rechts dan zie je kilometers achterelkaar alleen maar verbrande stukken. Duizend omgevallen maar ook wel bewust omgezaagde bomen. We rijden in eenstuk door naar Norsemen. Daar willen we sowieso langs zijn en dat lukt. Onderweg beslissen en bekijken we waar we willen slapen en omdat er alleen maar rustplaatsen zijn besluiten we een betaalde plek te nemen voor de avond. Snel zoeken, bellen met een camping wat nog een paar keer mislukt door de slechte verbindingen dan toch maar besloten dat we er bij eentje gaan staan (voor ons een dure $45 per nacht en het ziet er allemaal schoon uit maar wel of je in het oostblok bent) leuk is ook dat alle kantoortjes bij de campings om 18:00 dicht gaan dus we moeten ook nog door rijden ook om het te halen. Uiteindelijk komen we om 17:58 aan nog net op tijd. Supermarkten zijn ook al dicht dus het wordt weer een tosti en een soepje. Maar maak jullie geen zorgen we komen niet om van de honger en hebben voor vandaag heerlijke wraps gehaald met een goed stukje vlees en heerlijke groentes. We hebben op de camping eindelijk weer eens een wasje kunnen doen naar al een week lang niet gewassen te hebben. Heerlijke douche kunnen nemen en een goede nacht slaap. Vandaag waren we vroeg wakker. Zijn boodschappen gaan doen. Bij de bakker een goed broodje gehaald en lekker aan het water ontbeten. Om vandaag 2,5 uur te rijden naar Fitzgerald River National Park. Onderweg nog een mooistuk gereden langs de kust en even een tussenstop gemaakt om te genieten van het intens blauwe water. Nu zitten we in het park aan een biertje en wat popcorn. Wel zonder internet dus waarschijnlijk lezen jullie het iets later en klopt de tijd niet helemaal meer maar we gaan het niet herschrijven lol. Tessa heeft de slingers voor Jord opgehangen en gaan er een gezellige avond van maken. Laten we hopen dat we nu de aankomende tijd wat meer geluk hebben met het reizen. We zijn omweg naar een Biologische boerderij vlak bij Perth en willen daar waarschijnlijk een tijdje gaan werken als vrijwilliger (wel voor eten en drinken btw en alpaca’s kroelen). Ook moet de auto voor een service beurt naar de garage want er staat inmiddels bijna 10.000 kilometer op de tellen. Nog een kleine aanvulling op ons verhaal. Het is inmiddels 12 januari, Jord zijn verjaardag. Hij heeft een aantal erg leuke cadeautjes gekregen. Een paar flink grote reptielen en gisteren toen we nog even naar de wc liepen een Kangaroo familie. Dit zijn van die dingen die het zo bijzonder gaaf maken om hier te zijn. Laat ze maar komen de mooie beesten wij fotograferen ze wel en strepen ze van ons lijstje weg.
Na een nachtje in het Fitzgerald River National Park te hebben geslapen zijn we doorgereden naar Albany. Hier hebben we een nachtje gestaan en Jord zijn verjaardag gevierd, het idee was betaalde camping en dan lekker uiteten te gaan. Maar er was niet veel waar wij het idee van kregen dat we daar lekker konden eten. Toen maar besloten om boodschappen te doen en lekker zelf wat te maken, in de supermarkt kwamen we een Nederlands hoekje tegen met speculaasjes, Klene drop en King pepermunt dat konden we niet laten en hebben van alles toch maar wat meegenomen. Maar eerst langs een leuke bierbrouwerij om een lekker biertjes te drinken en wat te eten. We hebben maar gelijk wat lekkere biertjes meegenomen om die middag en avond op te drinken. Terug op de camping de tent uitgezet en hebben we de rest van de middag heerlijk spelletjes zitten spelen. Genoten van alles om ons heen. We zaten naast de camp kitchen, dus genoeg te zien aan hoe iedereen staat te koken wat ze allemaal maken. Na heer heerlijke middag en avond zijn we ons bedje ingekropen. Rond 5:30 werden we de volgende ochtend wakker van de huilende baby naast ons en iemand die zijn luchtbed aan het oppompen was. Top dit! We hebben onze spullen maar ingepakt en zijn richting wat hoogte punten van de dag gereden. De eerste was de The Gap and Natural Bridge hier hebben we wat geweldige foto’s gemaakt en was het spectaculair om te zien met hoeveel kracht de zee tegen de rotsen aanslaat. Daarna zijn we doorgereden naar de Elephant rocks en The Green pools. Helaas was het hier heel druk en stond er te veel wind om mooie foto’s of filmpjes met de drone van boven te maken. Op naar de campspot voor de avond ook nu gestopt om ergens bij een brouwerij een heerlijk biertje te drinken. Helaas moet er ook altijd iemand rijden dus veel drinken gaat het niet worden (1 klein biertje). Onze slaapplaats voor de avond lag weer naast het strand en we waren gelukkig op tijd om het laatste plekje wat vrij was in te nemen. Er zijn nog we wat meer mensen bij gekomen. Er is eigenlijk altijd wel ruimte voor een busje/auto meer of minder. Hier hebben we nog even zitten kletsen met een Nederlands stel wat ook aan het reizen is. Weer heerlijk om hun verhalen en avonturen te horen en om even Nederlands te praten. Vanochtend vroeg heerlijk rustig ontbeten en toen richting Boyup Brook gereden. Daar zijn we nu en gaan we even een paar dagen aan kijken wat en hoe we het vinden en dan een besluit nemen hoelang we hier willen blijven.
Liefs,
J & T
Adventure is out there. 